Hoewel we ons daar meestal niet zo van bewust zijn, leven we als mens gelijktijdig in twee belevingswerelden. We hebben enerzijds de belevingswereld van de volwassene en anderzijds de belevingswereld van het kind in ons.

Van nature zijn wij een ‘heel’ mens, zonder beschadigingen. We zijn afhankelijk van onze opvoeders en vertrouwen hier ook geheel op. We kunnen ook niet anders.
Van nature voelen wij onze emoties, boosheid, blijheid, angst, liefde, verdriet etc. en handelen daarnaar. Als deze emoties naar boven komen, kunnen we ze uiten en zijn we weer in evenwicht.
Als kind ben je zo kwetsbaar, dat je gemakkelijk denkt dat jij de schuld bent van de problemen in je omgeving. Je raakt van slag door de stemmingen om je heen. Hierdoor kun je gaan denken dat jij er niet mag zijn, dat er geen liefde is voor jou, dat je niet de moeite waard bent. ‘Ik zal wel niet lief geweest zijn’. Die pijn is zo groot, dat het kind hier geen contact mee wil maken. Het stopt het gevoel weg in het lijf en sluit het af.
We ontwikkelden overlevingsstrategieën, die destijds nodig waren om onszelf te beschermen tegen te pijnlijke situaties.
Deze onverwerkte gevoelens en emoties uit onze kindertijd spelen nu nog vaak een rol, en bepalen voor een deel ons leven.

Als volwassene denk je namelijk nog steeds dat het zo is! ‘Als ik maar alles voor hem (of haar) doe, dan is hij (zij) wel lief voor mij’ of ‘als ik maar niet voel dan red ik het wel’.
Soms lach je terwijl je verdriet voelt. Of je houdt je groot terwijl je je heel klein voelt, of je doet alsof er niets aan de hand is terwijl je je boos voelt.
We leerden ons aan te passen en onze werkelijke gevoelens niet te tonen.
Maar door je af te sluiten voor pijnlijke emoties, sluit je jezelf ook af voor emoties van vreugde, spelen, blijheid, warmte en geborgenheid, veiligheid en liefde!
We onderdrukken onze levensenergie.

Door hier aandacht voor te hebben kun je die overtuigingen als volwassene een plaats geven en zorg dragen voor het kind in jezelf.

Er kan een bevrijding plaatsvinden waardoor je meer ruimte en vrijheid ervaart.
In contact met je innerlijk kind maak je ook makkelijker contact met je innerlijke natuur.

Innerlijk kind

als ik goed luister, kan ik haar horen
het kind dat in mij is geboren
soms is het een verdrietig kind
en soms is ze blij
maar een ding is zeker
zij hoort bij mij
als je goed luistert, kun je haar horen
het kind dat in jou is geboren
maak maar contact met haar
want één ding is zeker
jullie horen bij elkaar

Linda Reijnders